Parijs 2008
 
Ook bij dit reisverslag zijn alle onderstreepte woorden gelinkt naar een gerelateerde pagina.


Klik op de Eiffeltoren voor een grote plattegrond



Thalys
 


Ons Hotel France Louvre ***


Fonteinen voor Hotel de Ville



Volwassenen: € 12 tot de top



pap en mam op de Eiffeltoren, tweede etage



Eiffeltoren



Obelisk en nulmeridiaan in Saint Sulpice



Verticale tuin


Twee pyramides


Prachtige galerij


Een Arago-plaatje


Notre Dame vanuit de tuin


een gedeelte van de voorgevel


Marialichtjes

   
Alle belangrijke gebouwen zijn 's avonds verlicht


De Sacré-Coeur


Een zijstraatje met souvenirwinkeltjes


Een ingang van het ondergrondse winkelcentrum


Gare du Nord, Paris



 
Ingang van de Metro

 

Zoals je in mijn andere reisverslagen kan lezen, bezoek ik met mijn ouders grote steden in Europa. Als eerste hebben we Rome gezien, daarna Londen en nu is Parijs aan de beurt!
Mijn ouders zijn beide 65+ en ze zijn minder goed ter been dan ik. We zoeken dus de weg van de minste weerstand. Niet te ver lopen, weinig trappen beklimmen, veel zien! Mijn ouders en ik houden wel van de toeristische trekpleisters, maar we komen niet in Parijs om te winkelen. 

Ik heb eerst op internet veel gezocht, maar de combinatiereizen met hotel en trein waren meestal 3 of 4 dagen. Wij willen 5 dagen Parijs, omdat je eigenlijk al twee dagen kwijt bent met reizen. Een mailtje naar
Globe Reisbureau met alle wensen en voilá een paar aanbiedingen van leuke hotels.

Ik heb een goede stadskaart gekocht bij de ANWB. Hij is geplastificeerd en kan dus tegen een regenbui of colaatje. Kosten: € 7,95 voor niet-leden. Aan de hand van de kaart zoeken we een hotel
midden in het centrum. En hier begint de voorpret! De combinatiereis is geboekt door Globe, maar het is een reis van OAD.
We slapen in Hotel France Louvre ***. Drie sterren betekent niet dat je een grote kamer krijgt. Net als in Londen is de ruimte schaars en duur en dus zijn kamers klein.

De treinkaartjes van Thalys gelden van ieder station in Nederland naar Parijs. Er wordt alleen aangegeven via welk station we reizen. Mijn ouders reizen vanuit Varsseveld en ik vanuit Zwolle. We reizen samen vanaf Rotterdam, waar we de Thalys instappen.


Donderdag 24 april

De Thalys rijdt enkele keren per dag naar Parijs. Omdat we iets eerder van huis vertrekken, hebben we in Rotterdam nog even de tijd om rustig te lunchen voor we weggaan. Bovendien hebben we zo een buffer; als onze eigen trein vertraging heeft, missen we de gereserveerde plekken in de Thalys van 13.26 uur niet.
Mijn ouders hebben de Thalys eens goed bekeken toen zij een keer in Rotterdam waren. Het is een trein waarbij veel stoelen achter elkaar zijn gezet zoals in een bus. Daar houden we niet van en we hebben meteen gevraagd of het mogelijk is om in zo'n 4-plek (tafelplaats) te zitten. Helaas kunnen we dit alleen als voorkeur aangeven en wordt het niet vastgelegd. Maar het is gelukt en we zitten met zijn drieën aan een tafelplaats.
Volgens de brochure rijdt de trein tussen Brussel en Parijs wel 300 kilometer per uur. Nou dat doet hij om de verloren tijd tót Brussel in te halen. Want hij rijdt lángzaam!

Aangekomen op Gare du Nord om 16.35uur, willen we met de metro naar het Hotel. Dat kan prima, want we hebben drie Paris Visite kaarten gekocht voor
€ 27,- per stuk. Dit zijn openbaarvervoerskaartjes die gelden in trein, bus en metro, binnen een bepaald gebied. Die van ons zijn 5 dagen geldig dus we maken er meteen gebruik van. Het valt tegen dat in Parijs zo weinig roltrappen en liften te vinden zijn. Er is een hele stad aan metrolijnen onder de grond, maar weinig hulp voor de ouderen. Dat viel me in Londen ook al tegen.

Het eerste metrokaartjescontroleapparaat loopt meteen vast bij het eerste kaartje. Het is druk in het spitsuur, dus er komt direct een meneer van de metro naar ons toe om te helpen. Zeer vriendelijk, maar geen woord Engels. Ook zijn collega kan me maar moeilijk duidelijk maken wat er gaat gebeuren. Gelukkig heb ik mijn Franse boekje bij me en snap ik vrij snel dat ze gewoon zeggen dat het kaartje vast zit en dat la reparateur er aan komt. Het duurt tien minuutjes, zij opent de machine, trekt het kaartje eruit en wij kunnen verder. Horen deze kaartjes dan niet in die machine? Jazeker wel, maar dit was eenmalig.

De wandeling vanaf de metrostop is láng! Ons hotel ligt aan de Rue du Rivoli maar je kan op een kaart niet zien waar nummer 40 zich bevindt. We lopen wel een kilometer met onze koffers maar dan zijn we er nét voor 18.00 uur. Fijne kamers, fijne bedden, even een beetje bijkomen en dan lekker eten. Om 19 uur hebben we één buitje. Verder alleen schitterend weer gehad.
Na het diner lopen we meteen een rondje. We komen langs de kerk St. Gervais waarvan ik de toren kan zien uit mijn hotelkamer. We lopen verder langs de Seine en over de eilandjes in de Seine: Ile de la Cité en Ile Saint-Louis. De Notre Dame ziet er van buiten al prachtig uit! We gaan hem later van binnen bekijken.

Vrijdag 25 april

We willen in Parijs in ieder geval de volgende dingen zien:

- Eiffeltoren
- Sacré-Coeur

-
Notre Dame
-
het Louvre (vanwege de Mona Lisa)
-
de Arc de Triomphe
-
Église Saint-Sulpice (vanwege de Da Vinci Code)
- een lichttour

Het ontbijt in Hotel France Louvre is tussen 7 en 11 uur. Lekker ruim. 
We beginnen vandaag bij het symbool van Parijs: de Eiffeltoren. Het is schitterend weer en we nemen de metro er naar toe. Helaas is de metro stuk en moeten we de bus nemen. Dat is nog niet gemakkelijk! Probeer maar eens de juiste bushalte te vinden, als men zegt: bij het Hotel de Ville links. Het Hotel de Ville (stadhuis) beslaat een compleet blok huizen! Als je links gaat, kom je op een plein waar geen verkeer komt. Het was erg lastig, maar het is gelukt. Rechtstreekse bus nr. 72 stopt ongeveer naast de Eiffeltoren. Het is inmiddels bijna 11 uur en het is er drúk. De rij tot de lift duurt 5 kwartier.
Op een matrixscherm staat dat de top gesloten is. Dat is erg jammer! Dan maar een liftkaartje tot de tweede etage (€ 7,60 pp). Het is een prachtig bouwwerk dat monumentaal boven de stad uittorent. We hadden schitterend weer en het uitzicht was net zo mooi.

Na een rondje op de tweede etage, zien we een lange rij. Blijkbaar is de top weer geopend en we gaan direct in de rij staan. We vragen waarom hij eerst gesloten was. De uitleg: er kan maar een maximum aantal personen boven zijn. Als er teveel mensen zijn, sluiten ze tijdelijk, tot er weer mensen bij kunnen. Deze tweede lift brengt ons helemaal tot bovenin. Wat is het hier gááf!! We kunnen ontzettend ver kijken.
 
                
              De schaduw van de Eiffeltoren en de toren zelf vanaf de top

We moeten weer in de rij voor de lift naar beneden. Dat is een lange rij, maar op de tweede verdieping is het maar kort. We nemen beneden onze lunch en lopen rustig door het park om nog wat foto's te maken.


Ik heb het wereldberoemde boek de Da Vinci Code gelezen en ben best benieuwd naar de kerk Saint Sulpice, waar de sluitsteen naar het mysterie zou liggen. Het is een belangrijke plek in het boek. We nemen bus 87 en die brengt ons zonder overstappen van de Eiffeltoren naar de Saint Sulpice. Deze kerk staat helaas in de steigers en het plein is dit weekend vol met kraampjes in het thema Helsinki. Toch is het in de kerk zelf relatief rustig.

De obelisk waar het in het boek over gaat, is makkelijk te vinden. Door de obelisk loopt een koperen lijn door tot op de vloer, de Rose Ligne, die vroeger als meridiaan is berekend (bij het Louvre kom ik hier op terug). 

             

In mijn beste Frans vraag ik op het terras om drie maal appelsap. De ober vraagt of ik er een glas bij wil, ja graag. Als ik drie glazen met ijs erin krijg, gooi ik het ijs van mijn ouders bij in mijn glas, want zij houden daar niet zo van.
Vraagt die ober verontwaardigd waarom ik dan ja zeg tegen glace. Maar ik dacht dat ik een glass (Engels) kreeg. Neen, dat is een verre (uitspraak: vèr). Ja maar ik dacht dat vèr groen betekende! Neen, dat is vert (uitspraak vèr). Een verwarring die snel ontstaat als er drie vertalingen bij elkaar gevoegd worden. Gelukkig kan iedereen in de horeca in Parijs wél Engels, dus we kunnen er wel om lachen.

Het Hotel France Louvre heeft 24uurs receptie. Dat betekent dat je in 5 dagen al gauw 5 verschillende receptionisten hebt. Toen ik één van hen vroeg naar de lichttour met de bus, keek hij me wazig aan. Hij kende alleen de tour met de boot. Ik heb een uurtje rondgezworven en ben uiteindelijk met een folder waar de bustour in stond weer terug gekomen. Inmiddels was er een andere receptioniste en zij heeft heel netjes voor ons de bustour Illuminations geboekt. Het kost € 22,- pp en je kunt hier meer informatie vinden. We gaan morgenavond en omdat het zomertijd is, nemen we de tour van 21.30 uur. Anders is het niet donker genoeg. 

's Avonds liep ik nog wat rond in de wijk achter het hotel en daar zag ik een prachtige wand, begroeid met planten. Het toeval wil, dat ik speciaal voor dit bezoek aan Parijs het adres van twee 'verticale tuinen' had opgeschreven om dit bijzondere fenomeen te zien. Het Musée du Quai Branly is begroeid en een binnentuin van het hotel Pershing Hall ook. Deze twee kon ik overslaan, omdat ik het prachtige BHV Homme heb gezien.



Zaterdag 26 april

Wij houden niet van in de rij staan. Goed, we zijn toeristen dus vaak ontkom je er niet aan. Maar soms kun je het geluk een handje helpen. Door bijvoorbeeld via internet alvast kaarten te kopen voor het Louvre.

Pas op: de website van het Louvre is alleen in Frans, Engels en Japans. Internetprijs per kaartje: € 9,- + € 1,10 administratiekosten. Let ook op dat je het kaartje koopt dat je hebben wilt: wij willen alléén de hoogtepunten (Mona Lisa e.d.) zien en niet de rest van de tentoonstellingen. Verder zijn er nog goedkopere kaartjes te bestellen als je alleen 's avonds komt. Trouwens; op de eerste zondag van de maand kun je gratis naar binnen! Het zal wel stervensdruk zijn, maar het is wél gratis...
Op Ticketweb moet je je gegevens invullen en dan komt er een scherm dat je moet printen. Doe dat. Vervolgens word je in het systeem gezet met je e-mailadres en een zelfgekozen wachtwoord. Dat heb je niet meer nodig tenzij je nogmaals kaarten wil kopen via ticketweb.
Je hebt nu op dat vel papier de bankgegevens van het Louvre staan. Ik heb via internetbankieren (buitenlandse betalingen) het geld overgemaakt (administratiekosten delen) en met spanning afgewacht. Twee weken erna kwam er een brief waarvoor ik moest tekenen: de drie tickets!!

Het Louvre gaat open om 9.00 uur. Wij waren al op het plein om half negen en het was er lekker rustig. We konden mooie foto's maken van de glazen piramides en het gebouw zelf. Er staat al snel een rij bij de ingang in de piramide op het plein. Maar onze kaartjes zijn geldig vanaf een andere ingang. Onze tassen worden gescand en we kunnen zo doorlopen. We zien direct al dat het hier zó groot is, dat het aantal bezoekers amper terug te vinden is.

Het Louvre is een prachtig paleis dat ook aan de binnenkant niet misstaat naast bijvoorbeeld de Vaticaanse musea. Alle plafonds zijn prachtig bewerkt met goud of beschilderd. Het is zelf een feest om doorheen te wandelen.
Het Louvre is ook groot. Erg groot zelfs. Je kunt er makkelijk een dag in verdwalen maar je kunt ook van te voren opzoeken waar de hoogtepunten zich bevinden (voor ons: Nike, Venus van Milo, Mona Lisa) en daar naar toe lopen. We komen door een gang waar allemaal schilderijen met Bijbelfragmenten hangen. Mijn moeder kan (zonder de uitsluitend Franstalige bordjes te lezen) bij praktisch ieder schilderij vertellen waar het over gaat. Knap!

                

De Mona Lisa is mooi, maar net zo als op de plaatjes. Ik had stiekem een beetje meer mysterie of pracht verwacht. Maar goed, het gaat vooral ook om het idéé 'ik heb de Mona Lisa gezien'. En dat is vervuld. Het is net iets over 12 als we naar buiten lopen.

De nulmeridiaan die in de Saint Sulpice te vinden is als koperen lijn, is ook nog op een andere manier behouden. Dit moet ik even uitleggen aan de hand van informatie die ik op internet vond. De Fransman Francois Arago was wetenschapper en politicus. Hij heeft ooit de meridiaan door Parijs berekend. Zijn bronzen standbeeld is in de Tweede Wereldoorlog door Duitsers omgesmolten. In de jaren 80 is er een prijsvraag uitgeschreven om een nieuw monument te verzinnen. De Nederlander Jan Dibbets heeft gewonnen met een serie bronzen plaatjes die op willekeurige plaatsen op de meridiaan in de vloer gemaakt zijn. Ik vind het een prachtige nagedachtenis en ik ben blij dat ik twee plaatjes heb gezien. Nieuwslezer Philip Freriks woont in Parijs en heeft een leuk boek geschreven over deze 'route'. Het heet: "De meridiaan van Parijs" en je kunt het HIER kopen.  

We eten even een broodje op het plein met de piramides en gaan dan met de metro terug naar het hotel. Na een siësta zijn we om 15 uur weer fit. We lopen eerst naar het bureau dat ons vanavond een lichttour verzorgt. Daarna lopen we verder naar de Notre Dame.
Het is prachtig weer, het is zaterdag, alle Fransen zijn vrij en het is overal heerlijk. Straatmuziek, mensen die picknicken en een plein met een lange rij voor de Notre Dame. We gaan er maar in staan (want we willen toch naar binnen) en het loopt goed door.
Wát een prachtige kerk is dit. Hij is mooi door grootsheid. Als je puur naar het bouwwerk kijkt en je vergelijkt het met kerken in Rome, steekt de Notre Dame er wat kaal bij af. Hier is geen overdaad aan kleur door marmergebruik. Hier zijn maar enkele heiligenbeelden. Maar het is hier sober en majestueus van stijl. Je mag er wel foto's maken, maar niet flitsen. De zon straalt als afgesproken prachtig door de bijzondere glas-in-loodramen en je móet het een keer gezien hebben. 
Op de terugweg nemen we nog even lekker kleine pannekoekjes met suiker en dan weer terug naar het hotel. We moeten nog laat door vanavond vanwege de lichttour, dus we lassen een extra pauze in. Om 19 uur gaan we eten, maar nu nog even rust.

Vanavond gaan we met de lichttour! Het heet Illuminations en kaartjes kun je ook direct bij je reisbureau regelen. Informatie (of direct boeken?) op deze website. Wij wisten zo ver van te voren nog niet wat voor weer het zou zijn, dus doen we het ter plekke. Er is een mogelijkheid om bij het hotel opgehaald en thuisgebracht te worden door een shuttlebusje. Dat kost € 20 pp extra, bij op de € 22,- per kaartje! We gaan wel met de taxi terug.
Vervolgens merken we dat het écht duwen en trekken is bij die bus. Het is een bus met open dak, waardoor je bovenop erg mooi uitzicht hebt en goede foto's kan maken. Het maakt niet uit wanneer je de reservering maakt, het maakt niet uit vanaf hoe laat je staat te wachten, als die bus eraan komt, moet je rennen. Ik sluip mezelf geniepig door de menigte naar voren en roep dan dat mijn ouders bij het kaartje horen. We gaan snel naar boven en kunnen nog achter het scherm zitten, waardoor je minder kou en tocht hebt.
In de bus krijg je oordopjes aangereikt, die je toegang geven tot ont-zet-tend slecht geluid van een bandje met gids in het Engels of Frans. Je kan beter helemaal niet luisteren want het is vreselijk. Máár je kan wel álles zien in het prachtige avondlicht. De bus stopt op sommige plaatsen netjes voor een fotomomentje. Vooral de Eiffeltoren is een lust voor het oog; hij is niet alleen verlicht van buiten, maar ook OP de toren zitten allemaal lampjes. Die kunnen knipperen alsof hij een gigantisch statisch vuurwerkproject is. Het is prachtig. 

De wijk waarin de Moulin Rouge staat, stond vroeger bekend als rosse buurt met dubieuze tentjes. Tegenwoordig zijn er steeds meer hippe clubs en is het er op deze zomerse zaterdagavond stervensdruk. Een groot gedeelte van ons busgezelschap komt dan ook niet meer binnen na de fotostop en we gaan met een halflege bus weer weg. Die rijdt hárd naar het eindpunt, waar hij 20 minuten te laat aankomt. Géén probleem; wij nemen gewoon weer een taxi terug. Deze is ter plekke aangehouden (dus niet gereserveerd) en kost maar € 6,- per ritje! Het wordt steeds goedkoper! 
Morgen is het zondag, dan staat alleen de Sacré-Coeur op het programma. Eerst lekker uitslapen dus.

Zondag 27 april

Ondanks ons voornemen om uit te slapen, zijn we vroeg op en we hebben we al om 10 uur gewassen en gestreken het ontbijt achter de kiezen.
De Sacré-Coeur is een Basiliek en hij is op een heuvel gebouwd. Als je de metro neemt, kun je op vier plaatsen rondom de heuvel uitstappen. Dan kom je boven door 237 treden te beklimmen óf je neemt de minimetro die naast de trappen loopt. Kosten: één
metrokaartje (maar wij hebben die openbaarvervoerkaart voor vijf dagen, dus dat is gratis).
Als we bij één van de metrohaltes aankomen, zie ik een hoge heuvel en een bordje met een pijl: die kant moeten we op. Ik heb er nooit aan gedacht dat je éérst de heuvel op moet lopen en daarná nog een keer met die trappen/metrolijntje. Dus de eerste de beste taxi wordt aangehouden en die brengt ons prachtig naar boven. Precies op de plek waar ook het minimetrolijntje boven stopt. Weer € 6,- voor drie personen.
We moeten al direct naar het toilet. De enige toiletten zijn twee stuks openbare toiletten, die een behoorlijke hoeveelheid mensen zien per dag. Toch is het niet erg smerig.

Hierboven heb je prachtig uitzicht over Parijs. Het is het hoogste punt ná de Eiffeltoren. De kerk is wit en straalt in de zon. Hij is gebouwd van stenen uit Chateau-Landon die calciet afscheiden als het regent, waardoor de muren bleken. Hij blijft dus eeuwig wit.
Binnen is een mis bezig; de banken zitten goed vol! Als toerist mag je in stilte de buitenste ring van de kerk bekijken. Wel doorlopen hoor! In een koepel boven het altaar is een mooi en ontzettend groot mozaïek gemaakt, maar binnen mag je geen foto's maken. Verder is er binnen ook niet zo veel te zien, het is vooral weer groot en wit. Deze kerk is van buiten gewoon beter dan van binnen.

We lopen een rondje om de kerk en komen langs de één-na-oudste kerk van Parijs, de St. Pierre de Montmartre. Ook hier is het binnen groots, maar kaal. Als je verder loopt, kom je door straatjes waar souvenirshops en eettentjes aan elkaar geregen zijn. Het is er bijzonder druk en er staan overal kunstenaars die hun brood verdienen met toeristen natekenen. Daar gaan we niet voor zitten.
We zitten een tijdje heerlijk in de zon op de trappen voor de Sacré-Coeur en als de mis voorbij is, lopen we nog een keer terug naar binnen en je mag even op de banken zitten. Nu kun je het mozaïek goed zien.

We lopen terug naar een taxi en die brengt ons weer naar de metrohalte. We stappen uit bij Les Halles. Dit was vanaf 1183 de plek van de voedselmarkt. Napoleon wilde de markt overdekken en liet gigantische gietijzeren hallen bouwen. Maar in 1960 werd dit toch erg onpraktisch. De hallen werden gesloopt en er bleef een enorm gat achter. Dit gat werd in de jaren tachtig gevuld met een 4 verdiepingen tellend ondergronds winkelcentrum. Boven de grond is een prachtige tuin aangelegd die ervoor zorgt dat de gevel van de prachtige kerk St. Eustache goed uitkomt. Ga vooral deze kerk wél in, want dit is een voorbeeld van een rijkelijk gedecoreerd kunstwerk. De buitenkant is mooi, de binnenkant is mooier. Hij wordt op dit moment gerestaureerd, dus het kan alleen maar nóg beter worden. 
Bekijk HIER op GoogleMaps hoe het eruit ziet van boven.

We gaan nog één keer uit eten en lopen dan nog één keer een rondje langs de Seine. We slapen nog één keer in het hotel.


Maandag 28 april

We doen lekker rustig aan. Uitslapen, laat ontbijten, tassen inpakken en een taxi naar het station. Natuurlijk zijn we veel te vroeg (dat hoort ook wel bij ons) dus ik maak buiten nog foto's van Gare Du Nord en de ingang van de Metro, ontworpen door Hector Guimard. Dan rijden we pijlsnel naar Brussel en vanuit daar met een normale snelheid naar Rotterdam.

We hebben ontzettend veel gezien en toch waren we eigenlijk nog niet uitgekeken. De Arc de Triomphe stond nog op ons lijstje, maar als je eenmaal op de Eiffeltoren én de Montmartre hebt gestaan, is dat eigenlijk niet nodig. 



Extra informatie te vinden op internet. Laat je niet afschrikken door alle schreeuwerige reclame voor hotels en reizen. Zoek er tussendoor en vind praktische informatie. Je kunt niet alles voorspellen, wij hebben bijvoorbeeld erg geluk gehad met het weer. maar door je goed voor te bereiden, heb je ter plekke veel meer rust! Als je ook gaat: veel plezier!!

          
Vond je het een leuk verhaal? Nuttige tips gevonden?
Laat dan even een berichtje achter in mijn gastenboek en zet er even bij welk reisverslag je hebt gelezen!





Bedankt papa en mama!
Ik heb Parijs gezien!!

 


                           terug naar de INDEX kan hier